Գերմանական ազգային խոհանոցը միասնական չէ, երկրի տարբեր մարզերում ազգային են   համարվում տարբեր ճաշատեսակները: Եթե Բեռլինում և Գերմանիայի հյուսիսում տիրում է խառը խոհարարական ոճը, ապա Բավարիան, Հեսսեն և Բադեն-Վյուրթեմբերգը մնում են «շվաբյան խոհանոցի» (Schwabische Kueche) օազիսներ, որի առավել հայտնի ուտեստներից են Մայլտաշենը (Maultaschen) յուրօրինակ գերմանական խինկալիները, և Գայսբուրգեր Մարշը  (Gaisburger Marsch)մսե ուտեստ:
Գերմանական խոհանոցը շատերի մոտ ասոցացվում է երշիկեղենի հետ: Դրանք Գերմանիայում իրոք քիչ չեն: Սակայն պետք չէ մոռանալ «զաուերկրաուտի» (Sauerkraug) թթու կաղամբի, համբուրգյան օձաձկան, բեռլինյան շնիցելի և խմորից պատրաստված քաղցրավենիքների   «ֆայնբեկկերայի» մասին: Թանձր, սննդարար գերմանական աղցանները մի փոքր ծանր են ֆրանսիականից և պարունակում են շատ քացախ: Գերմանիայում տարածված է ինչպես գարեջուրը, այնպես էլ գինիները, հատկապես` սպիտակը, որը ոչնչով չի զիջում ֆրանսիականին: Գինեգործության ավանդական կենտրոնն է համարվում պատմական Ֆրանկոնիա տարածքը (ներկայիս Բավարիան): Շտուտգարտ մարզում է գտնվում Ուլբա գյուղը, որը հայտնի է «Տրալլինգեր» (Trollinger)  գինով:

16 Հուլիսի 2024, Երեքշաբթի | 778